kadm
Encyklopedia PWN
substancje, które w postaci rozdrobnionej mają zdolność samozapłonu w zetknięciu z tlenem powietrza;
luminofory świecące pod wpływem promieniowania rentgenowskiego,
wieloskładnikowy stop ołowiu (zawartość ołowiu 49%), należący do stopów niskotopliwych, zawierający bizmut (25%), cynę (13%), kadm (13%);
scyntylacje
fiz. krótkotrwałe (10–9–10–4 s) błyski świetlne powstające przy przechodzeniu cząstek naładowanych przez substancje zw. scyntylatorami (mogą być gazowe, ciekłe, stałe, np. siarczek cynku ZnS lub siarczek kadmu CdS aktywowane srebrem, jodki metali alkalicznych aktywowane talem);
[łac.],
związki selenu z metalami, w których selen występuje na −II stopniu utlenienia;
stopy, których gł. składnikiem jest srebro, a dodatkami stopowymi są metale szlachetne i in. pierwiastki, gł. miedź;
